Diş eti rahatsızlığı toplumdaki en yaygın kronik hastalıktır. Dişi çevreleyen yumuşak doku ve kemik dokusu ile alakalı enfeksiyon hastalığıdır. Bu hastalığın temel nedeni hastalık yapma kapasitesine sahip patojenler veya mikro organizmaların diş çevresinde enfeksiyona neden olmasıdır.
Diş eti hastalıkları iki ana grup halinde tanımlanmaktadır.
Erken dönem diş eti rahatsızlıklarında görülen en önemli bulgular;
Bunların yanında ilerlemiş diş eti hastalıklarında, ağız kokusu (halitosiz), dişlerde sallanma (lüksasyon), aşırı diş eti çekilmesi ve dişlerde görsel olarak boyutsal görünüm de uzama izlenimi, diş etine baskıda iltihap akışı gözlenebilmektedir.
Öncelikle önemli bir hususu belirtmek gerekir. En iyi tedavi önleyici tedavidir ve hekiminize muhakkak yılda en az iki yıl olmak üzere başvurmanız, kendisinden profesyonel temizlik desteği almanız diş eti sağlığınızın korunması adına çok önem arz etmektedir.
Bununla beraber tedavi yaklaşımları, diş eti rahatsızlıklarının ilerleme derecesine göre değişiklik göstermektedir. Bu bağlamda;
Gingivitis (diş eti iltihabı) tedavisi için profesyonel derin plak ve diş taşı temizliği yapılmaktadır. Konforlu bir tedavi için seanslar anestezi eşliğinde gerçekleştirilebilir ve ayrı seanslara bölünebilir. Özellikle anestezi altında çalışılması gereken derin plak birikimlerinde kök planlaması ve kök yüzü düzleştirmeleri işlemleri uygulanmakta, plak birikimini tekrarlayacak pürüzlü yüzeyler elemine edilmektedir. Bununla patojen yapılara konak ortam sağlayacak derin dişeti cepleri var ise lazer destekli veya konvansiyonel (geleneksel) yöntemler ile diş eti cerrahisi yapılmakta ve derin diş eti cepleri cerrahi işlem ile ortadan kaldırılmaktadır.
Fizyolojik hacim ve boyutlarda olması gereken diş eti miktarındaki azalma ve dişeti zayıflamasının rehabilitasyonu amaçlı, hastanın ağız içi farklı bölgelerinden yumuşak doku nakil alarak, yetersiz dişeti bölgesine yerleştirilmesi işlemidir. Böylece açıkta kalan kök yüzeyleri kapatılmış, mevcut hassasiyet giderilmiş ve estetik sağlanmış olur.
İlerlemiş diş eti rahatsızlıklarında ve sert doku yıkımlarının gerçekleşmesi durumunda hastanın kendi kemik dokusundan (otojen) alınan kemik partikülleri veya sentetik (alloplastik), hayvan kaynaklı (xenogreft), kadavra kaynaklı (alloplastik) greft materyallerinin endikasyonuna göre hasarlı sert doku bölgelerine yerleştirme işlemidir. Kaybedilmiş dokuların rehabilitasyonu amaçlıdır.
Bunun yanında yönlendirilmiş kemik rejenerasyonu adında ayrı bir işlem vardır ki bu işlemde yıkıma uğramış sert dokunun rejenerasyonunu desteklemek amacıyla hasarlı dokunun etrafına bir bariyer yerleştirilir. Bu bariyer kemik oluşumu için yeterli hacim ve iyileşmesi için kemik dokusuna zaman kazandırır.